Chłopaki w sofixach. Jakub Porada

Jakuba Poradę chyba wszyscy chociaż raz w telewizji widzieli. Czy kiedy patrzycie na kogoś w telewizyjnym studio, zastanawiacie się jaki on jest, jakie miał dzieciństwo, jaką muzykę lubi? Mnie się to zdarza, ale rzadko. Podejrzewam, że nie jestem w tym odosobniona. Ta książka może to zmienić w przypadku choć jednej osoby.

„Chłopaki w sofixach” to opowieść o młodym chłopaku żyjącym w czasach PRL-u na kieleckim osiedlu KSM. Jak każdy wie, życie dojrzewającego nastolatka nie jest wcale takie proste. A już na pewno nie było w PRL-u, gdzie aby być „kimś” trzeba było mieć takie, a nie inne spodnie. Tylko jak je zdobyć, nie mając pieniędzy? Jak rozwijać się jako człowiek, kiedy brakuje takich dla nas zwykłych rzeczy jak płyty z muzyką, czy książki? Młodzi ludzie radzili sobie sami. Muzyka z radia przegrywana na kasety, spodnie własnoręcznie farbowane, a jak gdzieś jechać to autostopem. Dzisiejszej młodzieży takie życie nawet się nie śni, mnie również, dlatego tak bardzo chciałam tę książkę przeczytać.

Powieść Porady rozbrzmiewa poczuciem humoru, choć wydarzenia często wcale nie są wesołe, ale grunt to mieć dystans do siebie i do świata. I chociaż czytało się szybko, śledząc poczynania nastoletniego Jakuba i jego kumpli, to czasem wszystkiego zdawało się być za dużo i musiałam książkę na jakiś czas odłożyć. Ale warto do niej wrócić. Można poznać życie, które samemu nie koniecznie chciałoby się przeżyć, a także dowiedzieć się kilku ważnych lekcji.

Jedyne co mi przeszkadzało, to zbyt duża ilość alkoholu. To było tak, jakby na każdej stronie wszyscy pili, albo myśleli o piciu. Rozumiem, że to była część tamtego środowiska. Ale i tak trochę tego za dużo.

Mimo to książkę polecam. Jest to solidna dawka wspomnień o prawdziwym życiu i tak jak prawdziwe życie zawiera w sobie mnóstwo humoru okraszonego szczyptą goryczy. Dokładnie w tych proporcjach. Bo życie jest zabawne, trzeba to tylko umieć dostrzec.

Książka z wydawnictwa Prószyński i S-ka.