Me voila - C.S. o sobie.

Zabawa w opowiadanie o sobie zatacza coraz szersze kręgi i tak, dzięki zaproszeniu Viv, dotarła do mnie.

Uważam, że tak naprawdę już dużo o mnie wiecie, wystarczy tylko uważnie wczytać się w recenzje, a wtedy można skompletować całkiem niezły portret. Ale żeby nie było…

Na wstępie powiem, że nie wiem, ile w życiu przeczytałam książek. Uwielbiam czytać od dzieciństwa, czyli od czwartego, piątego roku życia. Najpierw oczywiście były książki o kotkach, wiewiórkach i kaczkach, później bajki Charlesa Perrault, baśnie braci Grimm, baśnie Hansa Christiana Andersena, wszelkie zbiory o czarownicach, smokach itd. Wiadomo, że im byłam starsza, tym czytałam coraz doroślejsze książki. Do biblioteki dla dorosłych dostałam się w wieku lat 14, takim małym podstępem. Rodzice solennie obiecali pani bibliotekarce, że będę wypożyczać książki tylko o Starożytnym Egipcie. Wypożyczyłam trzy i poszłam hulać ;). Ale do czego zmierzam. Nie mam zielonego pojęcia ile do tej pory przeczytałam książek, ale jest ich naprawdę dużo. Kiedyś starałam się liczyć, jednak na nic się to zdało. W jednym roku wyszło mi kilkaset? Pytam się, bo sama nie mogę w to uwierzyć, ale czytałam wszędzie i przez cały czas. Dziennie po jednej książce. Dawne to czasy, bo teraz już tak nie potrafię.

Moją ogromną pasją jest muzyka. Jest to pasja chyba największa, bo najbardziej trafiająca do duszy i to bez żadnego wysiłku. 3 minuty i można znaleźć się w kompletnie innym świecie. W swoim życiu przeszłam już fascynacje rapem, hard rockiem, goth metalem, nu metalem itd. Na dzisiaj głównym kryterium słuchanej muzyki jest melodia, harmonia i to coś, co sprawi, że zechcę się przy danym utworze zatrzymać na dłużej, nawet jeśli z pozoru jest to idiotyczna piosenka z bitem, na który się będę krzywiła do końca życia, jak już przestanie mi się podobać. I tak po prawdzie, nie lubię szufladkować muzyki i mówić, że słucham popu, albo rocka. Uwielbiam kiedy gatunki się przenikają tworząc po prostu świetną muzykę.

Mam dwa koty i jestem na ich punkcie totalnie sfiksowana. To moje bobo, dzidzie, kochanie i najśliczniejsze cudeńka na świecie :D. Są jedynymi istotami, do których tak się odzywam, więc spokojnie ;). Generalnie ubóstwiam wszelkie koty i nawet jak widzę jakiegoś pod płotem zza szyby autobusu rozanielam się jak wariatka i okręcam się do tyłu, dopóki nie zniknie mi z oczu. No taka schiza. Oprócz kotów, kocham konie. Moim marzeniem jest mieć kiedyś dom z możliwością trzymania tam chociaż jednego konia (w stajni, koło domu ;)). I jak jesteśmy przy domu, to chciałabym go mieć gdzieś w górach. Czy bym tam mieszkała na stałe, czy tylko w czasie wolnym. W górach zawsze czuję się innym, wolnym człowiekiem. Ich piękno, majestat i surowość zawsze mnie zachwycają.

Nie wyznaję żadnej religii. Mój system wierzeń jest zlepkiem tego, co mi samej pasuje. A jak jest naprawdę, okaże się po śmierci. Daleko mi do uznania katolickiej wersji nieba. Bardziej jestem za tym, że każdy z nas żył i będzie żył wielokrotnie, po śmierci przyjmując nowe wcielenie, starając się naprawić dawne błędy i być coraz lepszą istotą.

Nie oglądam wiadomości. Gdybym oglądała, nie byłoby dnia, żebym się nie popłakała. Nie mogę patrzeć na cierpienie innych ludzi, zwierząt i Ziemi. Czasami wolę żyć bez świadomości ile zła, okrucieństwa i bezmyślności jest na świecie.

O, to chyba jest ciekawostką – w swoim życiu chodziłam do trzynastu szkół i mieszkałam w ponad dwudziestu różnych miejscach. Nie pytajcie dlaczego. Rodziców rzucało ;). Ale dzięki temu miałam okazję mieszkać w Irlandii przez półtora roku, co sprawiło, że całkiem nieźle znam j. angielski i za to jestem bardzo wdzięczna, nawet jeśli wtedy nie potrafiłam docenić tej szansy od losu. Planuję kiedyś do Irlandii wrócić, tym razem jako turystka.

Jestem wielbicielką kawy, od której zawsze zaczynam dzień. Mogłabym pić tylko ją, gdyby nie jej szkodliwość, kiedy się ją spożywa w za dużych ilościach.

Kocham piec. Jak już będę miała ten wymarzony dom, to w nim będzie wymarzona kuchnia, w której będzie każdy wymarzony sprzęt i składnik do robienia ciast, tortów, ciasteczek, deserów… Lubię też gotować, ale to z pieczenia czerpię największa przyjemność. Kiedy coś upiekę i to coś mi się spodoba, to mogłabym to podziwiać i zachwycać się w nieskończoność i nigdy tego nie jeść. To okropne, że te wszystkie piękne ciasta są do jedzenia ;p. Zawsze krzyczę na rodzinę, że nie wolno jeść, ale i tak zjadają zanim zdąży wystygnąć…

Od sześciu lat piszę różne opowiadania, czasami zwykłe, czasami fan fiction. Chwilowo czuję już przesyt (pisanie non stop może wykończyć), ale nie porzucam tego na zawsze. Czasem myślę, że jak już trochę przeżyję to napiszę książkę, może niejedną. Ale zobaczymy dokąd życie zaprowadzi.

Uwielbiam oglądać przeróżne seriale, jestem od nich uzależniona, na czym cierpią książki. Kiedy kończy się sezon, na gwałtu rety poszukuję czegoś, czego jeszcze nie oglądałam, a co może mi się spodobać i zaczynam maraton od początku. Moimi ulubionymi są: The Vampire Diaries, White Collar, How I Met Your Mother, Being Human wersja US, Hellcats, Scrubs, The Middle, Love Bites, Gossip Girl, ale to oglądam już tylko z przyzwyczajenia, zeszło na psy. Niestety z wymienionych seriali po pierwszym sezonie zamknięto Hellcats, czego nie mogę zrozumieć, Scrubs też już całe obejrzane (9 sezonów, ha)… Aktualnie totalnie wsiąkłam w Brothers and Sisters, które jak się dowiedziałam zostało zamknięte po 5 sezonach i to bez kompletnego zakończenia historii… Nie mam szczęścia. Nie mogę też się doczekać września i nowych seriali CW „Hart of Dixie” i „The Secret Circle” o czarownicach. Mniam. O polskich serialach się nie wypowiadam, bo są denne pod każdym względem i nie da się ich oglądać. Poza tym, pod niektórymi względami chyba bardziej jestem Amerykanką, jeśli tak to można nazwać. To amerykańskiej muzyki słucham, to ich filmy i seriale oglądam. Nie tylko (na drugim miejscu jest Wielka Brytania), ale ten kraj przeważa.

Przypomniało mi się też, że kiedyś jak byłam mała i przeczytałam Władcę Pierścieni, to tak zafascynowały mnie elfy, że usiłowałam naśladować Legolasa i spać z otwartymi oczami xD. Ponadto obiecałam sobie, że jak skończę osiemnaście lat zrobię sobie operację plastyczną i będę miała spiczaste uszy. Wymyśliłam też swój własny elfi alfabet i przez jakiś czas usiłowałam w nim pisać, ale sama musiałam sprawdzać każdą literkę i wkrótce mi się znudziło. Do tego do szkoły czesałam się jak on, w jakiś dziwny wiązany w kilku miejscach kucyk :D. Osiemnastka minęła i tak samo elfia mania…

Jedną z moich największych wad, a może i największą, bo najbardziej wkurzającą mnie samą jest narzekanie. Nie potrafię się powstrzymać i narzekam na wszystko, począwszy od tego, że słońce za jasno świeci przez wysokie ceny owoców po idiotów budowniczych, którzy zabudowali rury w łazience i trzeba było rozwalać ścianę, żeby się dostać do pękniętej uszczelki i uratować podłogę przed notorycznym zalewaniem…

Prowadzę tego bloga od ponad roku i o rocznicy skapnęłam się, jak już minęła ;p. Postaram się pamiętać o następnej.

I to tyle, moi drodzy. Do zabawy zapraszam Alinę, bo jakoś nie jestem sobie w stanie przypomnieć jej „zeznań” oraz Miss Jacobs, jestem strasznie ciekawa :).